Nationaal Park Weerribben-Wieden

26-01-2018

Het abonnement voor het openbaar vervoer dat studenten krijgen is ontzettend handig. Het vervoer naar de universiteit is daardoor volledig gratis voor mij. Op een vrije dag zoals vandaag is het abonnement naast praktisch vooral ook heel leuk. Je kan tenslotte met elke vorm van het openbaar vervoer reizen naar waar je maar naartoe wilt, zolang je maar in Nederland blijft. Vandaag maakte ik daar gebruik van door een klein tripje te maken. Soms plan ik dit soort tripjes helemaal vol en haal ik alles uit de dag wat erin zit, maar vandaag deed ik wat rustiger aan en was de planning wat minder strak. De bestemming werd het Nationaal Park Weerriben-Wieden om daar een wandeling te maken.

's Ochtends pakte ik de sprinter naar Zwolle. Zoals bijna alle treinen in de 5600 serie werd deze gereden met een DDAR stammetje. Deze werd geduwd door loc 1766. Deze treinserie keert op zichzelf en gaat na aankomst in Zwolle dus weer terug als sprinter 5600 naar Utrecht. 

Loc 1766 met een DD-AR stam op perron 1 op station Zwolle als sprinter naar Utrecht.
Loc 1766 met een DD-AR stam op perron 1 op station Zwolle als sprinter naar Utrecht.

Sinds 10 december 2017 is Zwolle niet meer het domein van de DM'90 dieseltjes van de NS. Met ingang van de nieuwe dienstregeling nam Keolis het vervoer op de spoorlijnen Zwolle - Kampen en Zwolle - Enschede namelijk over. Diesels hadden ze niet meer nodig omdat de elektrificatie rond zou zijn als Keolis ging rijden. Sinds 10 december 2017 rijden er dan ook FLIRT treinstellen op de genoemde trajecten.

Keolis FLIRT rijdt station Zwolle spoor 9 binnen afkomstig uit Enschede.
Keolis FLIRT rijdt station Zwolle spoor 9 binnen afkomstig uit Enschede.

Om bij het Weerribben-Wieden park te komen, moest ik lijn 71 van OV Regio IJsselmond vanaf station Zwolle nemen. Deze buslijn komt op het busstation Oostzijde van station Zwolle. Het busstation Westzijde is eigenlijk alleen voor de stadsbussen. Syntus rijdt sinds 2017 met acht bussen van het type Capacity L. Dit is de verlengde versie van de Citaro C2 G waarmee de Capacity een indrukwekkende lengte heeft van 21 meter. Deze bussen doen bij Syntus dienst op de lijnen 7, 8 en 9 en komen daardoor ook op busstation Oostzijde. Dat busstation is behoorlijk krap voor zo'n grote bus.

Syntus Capacity L 4201 vertrekt van busstation Zwolle als lijn 8.
Syntus Capacity L 4201 vertrekt van busstation Zwolle als lijn 8.

Vlak daarna reed een Ambassador als lijn 2 langs busstation Oostzijde naar busstation Westzijde.

Syntus Ambassador 4015 als lijn 2 op de Oosterlaan.
Syntus Ambassador 4015 als lijn 2 op de Oosterlaan.

De Veluwelijnen 201, 202 en 203 hebben hun halteerplaats ook op busstation Oostzijde. Eigenlijk zouden deze lijnen gereden moeten worden met Citaro G CNG en MAN Lion's City G CNG bussen in de Veluwelijn kleurstelling, maar deze gelede bussen zijn wegens hun grotere capaciteit ook op andere lijnen nodig waardoor er ook Citaro's en Ambassadors op de Veluwelijnen rijden.

Syntus Citaro CNG 5205 als Veluwelijn 202 op busstation Zwolle.
Syntus Citaro CNG 5205 als Veluwelijn 202 op busstation Zwolle.

De vertrektijd van lijn 71 naderde dus ik liep naar de achterste halte van het busstation, halte K. Na enkele minuten verscheen daar een 14,5 meter lange Citea van OV Regio IJsselmond. Hun Citea vloot wordt voor een groot gedeelte op deze lijn ingezet. Het zijn naar mijn smaak fijne en comfortabele bussen. 

Lijn 71 rijdt vanaf Zwolle door de kop van Overijssel, een gebied met veel water. De hoge waterstanden in Nederland momenteel zorgden ervoor dat het een omgeving met nog net wat meer water was toen ik er langs reed. Het 'Zwarte Water', een uitloper van het Zwarte Meer in de buurt van Zwartsluis, was bijvoorbeeld wat breder geworden met ondergelopen weilanden als gevolg. Na Zwartsluis rijdt buslijn 71 nog een stukje op een N-weg, maar niet veel later verlaat de bus de N-weg en rijdt een aantal kleine dorpjes in: Heetveld, Kadoelen en Sint Jansklooster. Met zo'n lange Citea is het soms best krap in de smalle dorpsstraatjes. Als de bus weer een N-weg opgaat, stap ik uit. Ik sta dan bij de halte Flevoweg en die is vlakbij het natuurpark. Een paar minuutjes later komt de 71 in tegenovergestelde richting langs deze halte dus daar wacht ik even op om een plaatje te maken.

OV Regio IJsselmond VDL Citea 4315 als lijn 71 te Sint Jansklooster.
OV Regio IJsselmond VDL Citea 4315 als lijn 71 te Sint Jansklooster.

Vanaf de halte Flevoweg loop ik naar het bezoekerscentrum van het Nationaal Park. Gezien het winterseizoen is dat bezoekerscentrum nu maar amper open, maar het is wel het startpunt van de wandelroutes. Voordat je het park inloopt, loop je eerst door een straat dat zo een openluchtmuseum had kunnen zijn.

Het Beulakerpad bij Nationaal Park Weerribben-Wieden.
Het Beulakerpad bij Nationaal Park Weerribben-Wieden.

Er zijn twee wandelroutes door het park als je vanaf deze kant het natuurgebied inloopt. De korte route loopt over vlonders zodat je niet door de drassige grond hoeft te lopen en bijvoorbeeld rolstoelgebruikers ook van dit natuurgebied kunnen genieten. De tweede route is wat langer, maar was helaas niet begaanbaar doordat het te nat was. Deze tweede route loopt namelijk grotendeels 'over' het water. Het pad bestaat uit een deken van gevlochten wortels dat drijft op ongeveer anderhalve meter water. Dit drijvende land ontstaat tijdens het 'verlandingsproces'. Door planten die zich van de oever naar het water verspreiden kan dit proces in werking worden gezet waarna er uiteindelijk een bos ontstond op de plek waar eerst open water was. 

Het werd dus de eerste route, het 'Vlonderpad'. Bij deze route loop je op vlonders over land dat soms pas in de afgelopen 25 jaar is aangegroeid. Vlak na het begin van de route kom ik langs een Tjasker. Dit soort kleine molentjes werden vroeger gebruikt om water op het rietland te pompen. Riet houdt tenslotte wel van een vochtige ondergrond. 

Een Tjasker in het Nationaal Park Weerribben-Wierden.
Een Tjasker in het Nationaal Park Weerribben-Wierden.

Even verderop is een uitkijkpunt waar je over het meer de Beulakerwijde kijkt. Zomers is het hier groen, maar in de winter is het een heel ander gezicht. Toch blijft het een mooi gezicht. Helemaal omdat het nu echt stil is. Op twee bouwvakkers na die bezig waren aan de langere wandelroute, heb ik niemand in het natuurgebied gezien. 

De Beulakerwijde in het Nationaal Park Weerribben-Wierden.
De Beulakerwijde in het Nationaal Park Weerribben-Wierden.

Aan het einde van de route staat nog een veenschuur. Dit is helaas niet meer de originele schuur. Vroeger stonden er tientallen van dit soort schuren die gebruikt werden door turfstekers. 

Een veenschuur in het Nationaal Park Weerribben-Wierden.
Een veenschuur in het Nationaal Park Weerribben-Wierden.
Een prachtig uitzichtpunt, al ziet het er door het mistige weer nu wat grauwer uit.
Een prachtig uitzichtpunt, al ziet het er door het mistige weer nu wat grauwer uit.

Na deze heerlijk rustige wandeling liep ik weer terug naar de bushalte. Een paar minuten voordat de bus terug naar Zwolle daar langs kwam, reed de bus naar de andere kant, Emmeloord, langs. Ook deze bus werd gereden door een OV Regio IJsselmond Citea.

OV Regio IJsselmond VDL Citea XLE 145 4316 als lijn 71.
OV Regio IJsselmond VDL Citea XLE 145 4316 als lijn 71.

Ook lijn 71 naar Zwolle was een VDL Citea. Die bus bracht me weer terug naar station Zwolle. Daar had ik een ruime overstap dus was er nog tijd om even een foto te maken op de stationsweg. Daar staan een aantal mooie panden langs de weg. Op onderstaande foto zien we een Syntus Ambassador als lijn 2 op de stationsweg. Het pand links van de bus is een politiebureau uit de negentiende eeuw. Tegenwoordig zit er in dit statige pand een hotel.

Syntus Ambassador 4010 als lijn 2 op de Stationsweg in Zwolle.
Syntus Ambassador 4010 als lijn 2 op de Stationsweg in Zwolle.

Vervolgens nam ik vanaf station Zwolle de sprinter terug richting Harderwijk en Amersfoort. Deze werd gereden door een dubbele DD-AR. De achterste DD-AR kwam vanaf het opstelterrein en stond al klaar toen de stam met de 1766 als duwende locomotief binnen kwam rijden met de sprinter uit Utrecht. De twee stellen gingen samen terug als sprinter naar Amersfoort en Utrecht Centraal. De zeer oplettende lezer was het misschien al opgevallen, maar locomotief 1766 heeft mij ook naar station Zwolle gebracht op de heenweg.

Met deze foto sluit ik het verslag af. Bedankt voor het lezen en laat je reactie, opmerkingen of toevoegingen vooral aan me weten via de mail of hieronder!